در این نگاه مست تو شراب و شبنم است و بس

گلایه لبان تو ‏،‏ سکوت و ماتم است و بس

ز شاخه گلاب دل ‏،‏ گلی نثار قلب تو

ولی چرا به چشم تو،هنوز یک غم است و بس

دل خوش مرا بگو ‏،که دادمش به دست تو

هزار درد بی دوا برای تو کم است و بس

برای بغض آسمان ‏،‏ غزل سروده ام ولی

زسیل اشک های من همه دلی نم است و بس

خلاف رأی عاشقی تو کرده ای عزیز من

برو اگر که آن هوس ‏،‏ شبیه همدم است و بس

کنار غم سرای من ‏،‏ نبینم هیچ عاشقـــــی

که زخم قلب پاک او بدون مرحم است و بس

سزای پاکی مرا مده جواب با هوس

سزای کار تو به آن ‏،‏ خدای عالم است و بس